Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Εδώ και αλλού

Είναι μια από κείνες τις μέρες που δεν πάσχεις από απουσία θεμάτων για γράψιμο αλλά από δυσκολία επιλογής. Πρόχειρα απαριθμώ από πρωτοσέλιδα χθεσινών εφημερίδων. ‘Οι 19 όροι της τρόικας’ (εκεί που θριαμβολογούσαμε ότι ψεκάσαμε, σκουπίσαμε..., τώρα μας τείνουν τον κουβά και το σφουγγαρόπανο). ‘Απευθείας συνομιλίες Σαμαρά με Νταβούτογλου’ (όταν ο γείτονας παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, δεν τον καλείς στο σπίτι σου, τον κρατάς σε απόσταση και κάνεις αυτό που γράφει ο Θουκυδίδης στα Πλαταϊκά, ότι οι μεν δεν έρχονταν σε επικοινωνία με τους δε παρά μόνο με μεσολάβηση κηρύκων). ‘Μισά αναδρομικά στους δικαστικούς, όπως για τους ενστόλους’ (Μπρος πίσω, η γνωστή παλινδρομική κίνηση του εμβόλου της ατμομηχανής που σέρνει το ελληνικό κράτος). ‘Έντονες αντιδράσεις για αλλαγές στο νέο Λύκειο από φιλολόγους και χημικούς’ (θυμίζουν τον Δημήτριο τον αργυροκόπο στην Έφεσο, που ξεσπάθωσε κατά του Αποστόλου Παύλου διότι έβλεπε να πέφτει η δουλειά του). Και άλλα ‘ων ουκ έστιν αριθμός’.
     Κάνω όμως ένα νοερό άλμα στις Ινδίες, όπου μια εκστρατεία μαζικής στείρωσης γυναικών για την αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού οδήγησε σε μια τραγωδία. Οκτώ γυναίκες πέθαναν και καμιά εξηνταριά νοσηλεύονται με επιπλοκές μετά από λαπαροσκοπικές επεμβάσεις περίδεσης των σαλπίγγων σε ένα συγκεκριμένο κρατικό νοσοκομείο, όπου ένας χειρουργός έκανε συνεχόμενα ογδόντα τέτοια χειρουργεία μέσα σε πέντε ώρες (ούτε τέσσερα λεπτά για κάθε γυναίκα). Και βέβαια δεν πρόκειται για το μόνο παρόμοιο επεισόδιο σε μια χώρα με 1,3 δισεκατομμύρια κόσμο. Πάνω από τέσσερα εκατομμύρια στειρώσεις έγιναν το 2013-2014, ενώ μεταξύ 2009 και 2012 η κυβέρνηση πλήρωσε αποζημιώσεις για 568 θανάτους από τέτοιες επεμβάσεις, σύμφωνα με επίσημες παραδοχές προ διετίας. Όπως μας πληροφορεί το ρεπορτάζ της Guardian, γυναίκες που υποβάλλονται σε στείρωση παίρνουν ‘δώρο’ από την κυβέρνηση 1400 ρουπίες (14 λίρες Αγγλίας), ενώ κατά περιοχές υπάρχουν και άλλα δώρα από τις τοπικές κυβερνήσεις όπως αυτοκίνητα και ηλεκτρικές συσκευές. Διαβάζω ακόμη ότι η Ινδία ήταν η πρώτη χώρα που άρχισε να εφαρμόζει πολιτικές ελέγχου του πληθυσμού από τη δεκαετία του 1950 ακόμη. Μια από τις συνέπειες είναι και η ανισορροπία μεταξύ των φύλων λόγω της εκλεκτικής έκτρωσης των θηλυκών εμβρύων, με αποτέλεσμα σε μερικές κοινότητες η αναλογία να είναι οκτώ γυναίκες για κάθε 10 άνδρες. Τι μπορεί να πει κανείς μπροστά σε μια τέτοια εικόνα; Όταν υποβιβάσεις τον άνθρωπο σε απλή οικονομική μονάδα, τα πάντα είναι δυνατά. 

1 σχόλιο:

Λήμνος είπε...

Είναι τρομακτικά τα στοιχεία για τον έλεγχο των γεννήσεων στην Ινδία, αλλά δεν είναι τρομακτικό και το 1,3 δισεκατομμύρια! Ποια κυβέρνηση θα μπορούσε να αδιαφορήσει ή τι άλλο να προτείνει και να επιβάλει;