Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Αφροσύνη

Όσοι βρέθηκαν στους ναούς σήμερα άκουσαν την παραβολή για τον άφρονα πλούσιο, που ονειρευόταν να γκρεμίσει τις αποθήκες του, να χτίσει μεγαλύτερες, να συνάξει όσα μπορούσε περισσότερα, να τρώει, να πίνει, να ευφραίνεται..., αλλά πέθανε πριν καλά-καλά ξημερώσει. Συνειρμικά πήγε το μυαλό μου σε πρόσφατες ειδήσεις. Κάποιος έδωσε 83 εκατομμύρια (λίρες, ευρώ, δολάρια, δεν έχει σημασία) για να αποκτήσει το ‘Ροζ Αστέρι’, ένα διαμάντι 53,5 καρατίων. Να το κάνει τί; Να ζήσει από εδώ και πέρα με τον φόβο μην του το κλέψουν; Άλλος, φιλότεχνος αυτός, έδωσε 105 εκατομμύρια (αδιάφορο σε ποιο νόμισμα) για έναν πίνακα (ο Θεός να τον κάνει...) του Andy Warhol. Κι αυτός να κάνει τί αυτή την υπερμεγέθη μουντζούρα; Να την κρεμάσει στο σαλόνι του; Να την επιδεικνύει με εισιτήριο; Όπως διαβάζω, στη δημοπρασία υπήρχαν πολλοί υποψήφιοι αγοραστές (εκτός κι αν ήταν εκείνοι οι πληρωμένοι κράχτες που ανεβάζουν έντεχνα την τιμή και κάποια στιγμή αποσύρονται ευσχημόνως). Αλλάζω κανάλι, κι ακούω για τον υπερτυφώνα Χαϊγιάν που σάρωσε τις Φιλιππίνες και στη συνέχεια το Βιετνάμ, με χιλιάδες θύματα και ανυπολόγιστες οικονομικές ζημίες. Με πόσους πίνακες ανακουφίζονται τέτοιες συμφορές;
     Τελικά η λεγόμενη ‘ανθρωπιστική κρίση’ δεν είναι κάπου εκεί έξω. Χάσαμε την (ορθή) κρίση μας, περνούμε βαθιά κρίση μέσα μας, γι’ αυτό και ζούμε τέτοιες κρίσεις έξω. Κι εκεί τελικά κρινόμαστε...

1 σχόλιο:

Λήμνος είπε...

Πριν λίγες μέρες η κόρη μας κι ο γαμπρός μας και η εγονούλα μας έπεσαν θύματα διάρρηξης. Ό,τι χρυσό υπήρχε στο σπίτι εντοπίστηκε και ηρπάγη. Μετά τον πρώτο θυμό άρχισαν οι συζητήσεις για το πού έπρεπε να είχαν κρύψει τα χρυσαφικά και τα τοιαύτα.
Θυμήθηκα τότε του Μ. Βασιλείου τα σοφά λόγια:"Μανία δεινή, έως μεν εν μετάλλοις ην ο χρυσός, ανερευνάν την γην, ότε δε φανερός εγένετο, πάλιν εν τη γη αυτόν αφανίζειν και κατορύσσειν διά τον φόβον των κλεπτών. Συμβαίνει σοι όμως κατορύσσοντι τον πλούτον, συγκατορύσσειν και την καρδίαν. Όπου γαρ εστίν ο θησαυρός σου, εκεί έσται και η καρδία".
Και δόξασα τον Θεό που τα παιδιά μας δεν στεναχωρέθηκαν πολύ για την απώλεια του χρυσού, παρά την οικονομική τους στενότητα...