Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Τα σκουπίδια του χρόνου


Έγραψα παλαιότερα ότι η θεολογική πτώση των Πρωτοπλάστων από φυσική άποψη σημαίνει την έναρξη της ισχύος του δευτέρου θερμοδυναμικού αξιώματος, που λέει ότι κάθε μεταβολή στη φύση συνοδεύεται από αύξηση της ‘εντροπίας’, δηλ. των αχρήστων (ύλης ή ενέργειας). Κοντά στις δυο αυτές σπατάλες θα πρέπει να προσθέσουμε και τον χρόνο. Τίποτε δεν ‘κοστίζει’ χρονικά ακριβώς τόσο. Μια διαδρομή με αυτοκίνητο θεωρητικής διάρκειας 10 λεπτών δεν διαρκεί ποτέ ακριβώς 10 λεπτά: υπάρχουν οι αναμονές στα φανάρια, ο χρόνος προετοιμασίας, οι πρακτικές δυσκολίες επιβίβασης και αποβίβασης και οτιδήποτε άλλο. Υπάρχει ο χρόνος που θα χαζέψουμε στις βιτρίνες ή στην επόμενη ιστοσελίδα ή στα ράφια του βιβλιοπωλείου ή στο περίπτερο. Αυτός ο ‘νεκρός’ χρόνος προστίθεται στην γενική εντροπία και αφαιρείται από το χρονικό ‘κεφάλαιο’ που εκμεταλλεύεται ο καθένας μας. Συχνά γράφοντας ανούσιες σκέψεις, με την ελπίδα ότι οι άλλοι θα τις διαβάσουν, χάνοντας κι εκείνοι χρόνο από κάποια άλλη δημιουργική ασχολία.

2 σχόλια:

IWN1998 είπε...

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο, του Προυστ και Carpe Diem...

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Κι όμως αυτός ο χρόνος που "χάνεται", μπορεί και να μη χάνεται!
Μπορεί κανείς να το εκμεταλλευτεί, να σκεφθεί, να "χαλαρώσει"...
Τελικά, "πάντα εν σοφία".
Τίποτα δεν χάνεται!
Ακόμα και η αρνητική εμπειρία προσθέτει γνώση.
Ακόμα και το χάσιμο του χρόνου μπορεί να είναι επικερδές!