Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Άλλος για το εκατομμύριο!


Κάθε τόσο παίρνω ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από κάποιον--υποτίθεται--διεθνή ή άλλο μεγάλο οικονομικό φορέα (π.χ. UK National Lottery, Πρόγραμμα Καταπολέμησης της Φτώχιας του ΟΗΕ) ή από τη Microsoft ή από κάποιον--δήθεν--έκπτωτο μονάρχη ή ξεπεσμένο αξιωματούχο μιας άγνωστης χώρας στην Αφρική ή την Ασία, που μου αναγγέλλει ότι έχει στη διάθεσή μου πάμπολλα εκατομμύρια σε ποικίλα νομίσματα και με συγχαίρει που είμαι ο νικητής στη λοταρία ή την κλήρωση ή ό,τι άλλο. Τόση συσσωρευμένη τύχη δεν την είχα ονειρευτεί ποτέ. Μόνο μέσα στον Αύγουστο τα ‘κέρδη’ μου ήταν 6.150.000 λίρες Αγγλίας + 980.000 δολλάρια + 300.000 Ευρώ. Κρίμα που δεν είχα καταγράψει και τα παλαιότερα ποσά--ίσως να είχα ήδη εξοφλήσει το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα της Ελλάδας. Με ‘κατοχικά’ χρήματα.


Από τη μια βέβαια διασκεδάζω με τη σκέψη πόσο αφελής μπορεί να είναι κανείς αν νομίζει ότι πιστεύουμε τα όσα μας υπόσχεται και ότι θα του στείλουμε όλα τα προσωπικά μας στοιχεία για να μη χάσουμε τα... εκατομμύρια. Αυτό το παιχνίδι είναι πολύ παλιό: κάποτε παιζόταν με το συμβατικό ταχυδρομείο, και στην Αγγλία είχα λάβει παρόμοια γράμματα Αφρικανικής (υποτίθεται) προέλευσης, που με καλούσαν να βοηθήσω στην εξαγωγή της περιουσίας του στρατηγού Τάδε ή του πρίγκιπα Δείνα από τη χώρα, με το αζημίωτο βέβαια. Από την άλλη όμως συλλογιέμαι ότι τελικά σε κάθε εποχή δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεθούν εύπιστοι άνθρωποι που θα καταπιούν ακέραιο το δόλωμα μαζί με το αγκίστρι. Επικερδές σπορ το... ψάρεμα.