Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

"Πηλός, και μετ' ολίγον ο αυτός"

«Πώς σε λένε;»
(Αμήχανη σιωπή)
«Θυμάσαι με τη σειρά τα αδέλφια σου;»
«Ο μακαρίτης ο Χαράλαμπος, ο μακαρίτης ο Κώστας, ο μακαρίτης ο Γιάννης, η Ελένη, η Μαρία...»
«Και τον εαυτό σου στους μακαρίτες τον βάζεις;»
«Είπα και μένα;»
Είναι βαρύ, δύσκολο, τραγικό να βλέπεις ένα προηγουμένως ζωντανό πνεύμα να αποδιοργανώνεται και να αποσυντίθεται μπροστά στα μάτια σου, μέρα με τη μέρα. Χωρίς δυνατότητα λύσης. Η σύγκριση με την προηγούμενη κατάσταση διαύγειας είναι πάντα επώδυνη. Πόσο εύθραυστοι είμαστε! ‘Τι εγκαυχώμεθα;’

ΣΗΜ. Άσχετο με το παραπάνω, αλλά βρήκα ΑΥΤΟ το πολύ ανθρώπινο, με αφορμή τον πρόσφατο τραγικό θάνατο του νεαρού υδραυλικού στην Αθήνα στην 'επιτυχημένη επιχείρηση' της αστυνομίας. Ίσως πρέπει να μας ενδιαφέρει όλους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: