Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Ο υπουργός, ο δικαστής και το βιβλίο

Η βράβευση ενός βιβλίου δεν το κάνει αυτόματα και κατάλληλο για ανάγνωση, τουλάχιστον από όλες τις ηλικίες και κατηγορίες αναγνωστών. Δυστυχώς η συνταγή της ‘επιτυχίας’ στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία (όπως μπορεί να δείξει ένα πρόχειρο τυχαίο φυλλομέτρημα σε βιβλιοπωλείο) είναι η χυδαιότητα τόσο στη σκέψη (τι εικόνες σερβίρει στον αναγνώστη) όσο και στο λόγο (τι γλώσσα μιλάει ο συγγραφέας και οι ‘ήρωές’ του). Μια ανάγνωση παλαιότερης κριτικής για το βιβλίο που αυτές τις μέρες κάνει ζιγκ-ζαγκ στις ειδήσεις δεν μου έδειξε κάτι διαφορετικό. Συνεπώς ξενίζει (το λιγότερο) η παρέμβαση υπουργού για να ‘τραβήξει το αυτί’ του δικαστικού που αιτιολογημένα σύστησε την απομάκρυνση του βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες (προσοχή στη διευκρίνηση). Και ακόμη, πώς ερμηνεύεται η υποδοχή της ενέργειας αυτής από την ‘προοδευτική’ μερίδα του τύπου που έσπευσε να σχολιάσει ότι ‘επιτέλους ο υπουργός στέκεται στο ύψος των περιστάσεων’ (ενώ για προηγούμενες υπουργικές παρεμβάσεις για άλλα θέματα είχαμε ακούσει θυελλώδεις πολιτικές και δημοσιογραφικές διαμαρτυρίες για ανοίκειες παρεμβάσεις και παρεμπόδιση του έργου της δικαιοσύνης); Ας αποφασίσουμε επιτέλους: θέλουμε ή δεν θέλουμε οι υπουργοί να ελέγχουν τους δικαστές; Ή θα εφαρμόσουμε κι εδώ τη λογική του ανεμόμυλου που υπαγορεύει κάθε θέμα να το γυρίζουμε κατά το δοκούν;

1 σχόλιο:

ΑΠΟΣΤ-ΓΕΩΡ ΣΟΦΟΣ είπε...

Οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί δημιούργησαν αυτοκρατορίες που επιβίωσαν για περίπου 1000 χρόνια η κάθε μια, βασιζμένες στο περίφημο ρητό "σκληρός ο νόμος, αλλά (είναι) νόμος!" - "Dura lex sed lex"!
Στη σύγχρονη Ελλάδα, κυβερνήσεις και λαός, συνιθίζουμε να ποδοπατούμε κάθε νομική έννοια, στη βάση του ευκαιριακού συμφέροντος. Είναι δυνατό να μην καταλαβαίνουμε, γιατί δεν είναι δυνατό να ορθοποδήσουμε ούτε για δέκα χρόνια στη σειρά;